Ο David Boadella είναι ο ιδρυτής της σχολής «Βιοσύνθεση-Σωματική Ψυχοθεραπεία».
Στα πολλά χρόνια άσκησης του δικού του ιδιαίτερου τρόπου δουλειάς εκπαίδευσε πολλούς από τους σύγχρονους ψυχοθεραπευτές.Με πολλούς από αυτούς δούλεψε και θεραπευτικά με αποτέλεσμα να επηρεάσει,σε διαφορετικό βαθμό,τον τρόπο που ασκούν την ψυχοθεραπεία και διαμορφώνουν τις θεωρίες τους.
Ήταν ένας οραματιστής της Σωματικής Ψυχοθεραπείας που δίδαξε και εφήρμοσε τρόπους, που μόλις σήμερα καθιερώνονται μέσα από την έρευνα και τα ευρήματα της νευροεπιστήμης.
Το μοντέλο του για τα Πεδία Ζωής αντανακλά την πολυεπίπεδη ανθρώπινη ύπαρξη. Ενσωματώνει στην ψυχοθεραπεία τον νου,το σώμα,την πνευματικότητα και την τέχνη με ένα μοναδικό τρόπο.Περαιτέρω ενσωματώνει τον άνθρωπο στον Κόσμο και προσφέρει ένα οικολογικό μοντέλο για τη σύγχρονη ψυχοθεραπεία.
Η χαρακτηριστική του φράση «ένα γραμμάριο επαφής είναι πιο σημαντικό από έναν τόνο ενέργειας» αναδύεται σήμερα ως η κυρίαρχη άποψη μέσα από την Polyvagal Theory του Stephen Porges και τις bottom-up προσεγγίσεις στο τραύμα.
Το περιοδικό Energy and Character που εξέδιδε από το 1970 αποτέλεσε μια ενωτική δύναμη στην ιστορία της Σωματικής Ψυχοθεραπείας, γιατί ήταν το κοινό έδαφος για διαφορετικές προσεγγίσεις και βοήθησε έτσι να αναπτυχθεί ο κλάδος αυτός.
Το ενδιαφέρον του για τη μελέτη της συνείδησης άνοιξε το δρόμο για να γεφυρωθεί το σώμα με την πνευματικότητα, στην μελέτη του Postures of the Soul. Κατάφερε να ενώσει το εκπεφρασμένο-υλικό (η θεωρία των κινητικών πεδίων) με το εν δυνάμει-άυλο (η ετοιμότητα του μυός). Η πνευματικότητα έχει πάρει το δρόμο της επιστροφής σήμερα στην ψυχοθεραπεία μέσω του mindfulness και την έρευνα για το διαλογισμό.
Το φιλοσοφικό του ενδιαφέρον επεκτάθηκε στον κόσμο της κβαντικής θεωρίας για την εξερεύνηση της θεωρητικής βάσης του θεραπευτικού δυναμικού του ανθρώπινου αγγίγματος. Εξανθρώπισε το άγγιγμα και τη σωματική επαφή στη δουλειά μας γιατί το έβλεπε ως έναν τρόπο δημιουργίας πεδίου παρουσίας- απολύτως απαραίτητου για τη θεραπευτική πράξη- και όχι ως μια θεραπευτική τεχνική.
Η έμφαση που έδινε στη θεραπευτική διαδικασία ως οδηγούσα και ακολουθούσα τη θεραπευτική διεργασία ήταν πρόδρομος των Σχεσιακών μοντέλων ψυχοθεραπείας.
Συνήχηση, συντονισμός,σωματική και βλεμματική επαφή είναι όλες σημαντικές πτυχές της θεωρίας και της πρακτικής της Βιοσύνθεσης.
Η εμπιστοσύνη του στους εσωτερικούς πόρους οδηγούσε τη θεραπεία σ´εναν προσανατολισμό στο μέλλον,την υγεία,το παιχνίδι και τη δημιουργικότητα πέρα από την εστίαση στην παθολογία. Έδινε έμφαση στην εξουσία του θεραπευόμενου ως πράκτορα της θεραπείας, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για τη σημερινή ατμόσφαιρα αποδυνάμωσης των ανθρώπων κάτω από τις εξουσιαστικές πρακτικές της πολιτείας και των ιατρικών αρχών.
Η επερχόμενη και αναμενόμενη κρίση της ψυχικής και σωματικής μας υγείας χρειάζεται επειγόντως ένα ψυχοθεραπευτικό μοντέλο που θα αποκαταστήσει την επαφή,το νόημα,την προσωπική αυθεντία,την ασφάλεια,την εμπιστοσύνη,την ελαφράδα και τη δημιουργικότητα.
Λίλη Αναγνωστοπούλου,Ph.D
Ψυχολόγος,Ψυχοθεραπεύτρια
Ελληνικό Κέντρο Βιοσύνθεσης
Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Βιοσύνθεσης EABS